Life and its little pleasures

Ender

Twee weken geleden was neefje Kris hier met zijn maten. Hun band Ender had een heuse "gig" in Londen en ze zijn dan twee nachtjes bij mij komen slapen. Dat betekende dus zeven (7!) gasten van rond de 23 jaar in mijn appartementje... Rommel verzekerd. Maar 't was plezant om met 7 mannen op stap te gaan :-) Foto's hier.

London aquarium

Enkele weekenden geleden was mijn broertje in London op visite. Een van onze stops was het London aquarium. Rob heeft juist de foto's gestuurd van toen en sommigen zijn wel goed gelukt, vind ik. De hele set vind je op Flickr.

Beter

Eindelijk voel ik me een beetje beter. De keelpijn en snottebellen zijn er nog, maar de koorts en spierpijn zijn verdwenen. Na twee dagen vanuit mijn bed gewerkt te hebben, zit ik dus nu terug tussen de collega's. Tussen is niet helemaal juist, want sinds maandag heb ik een eigen bureau(tje) waarin ik dus nu vrolijk op mijn laptopje zit te typen. Weg van de open vloer. En dat heeft zijn voor- en nadelen. Geen plezante babbels meer met Jan en alleman, maar ook geen 2-uur durende verslagen van weet-ik-veel-welke-voetbalmatch meer moeten aanhoren. En ik kan nu een beetje muziek op de achtergrond laten spelen zonder dat dat de anderen stoort. Fijn terug StuBru beluisteren en af en toe het nieuws uit Belgie eens horen.

Ondertussen is er weer veel gebeurd: Broer is langsgekomen, P en Q zijn langsgeweest, Ender kwam op bezoek (7 hengsten van venten een weekend lang over de vloer...) en Mr T is terug verhuisd. Foto's van al deze gelegenheden volgen nog. Dit weekend ga ik zelf terug naar Belgie. Zalig nietsdoen in Limburg en enkele vrienden terug opzoeken.

Vanaf volgende week denk ik dat ik ongeveer elk weekend weer bezoek heb tot Kerstmis. Iedereen is even welkom, maar weet dat ik het nu ongeveer gehad heb met Westminster, the London Eye en Picadilly Circus. Ik vervoeg jullie wel 's avonds als er pintjes gepakt worden enzo.

Ziek

Hoofdpijn, keelpijn, spierpijn, rochelen, mijn heel hoofd vol snot, buikpijn, koorts, koud, warm, weer koud, mottig, geen honger... Kortom griep... Al een aantal dagen... En geen flat mate meer om soep voor mij te maken...

Karaoke update

Toch een foto! Via de GSM van Stefan...

Karaoke

Claudia: "He, Gaan we iets leuks doen op zaterdagavond?"

Steven: "Sure! Feesten op Hoxton Square?"

Claudia: "Prima, heb zin om nog eens te dansen"

Stefan: "Ik ga met vrienden eerst eten en Karaoke zingen. Waarom komen jullie niet mee?"

Claudia/Steven: "Cool! Ok!"

Na zaterdag de hele dag te werken, ik dus op weg naar Hamstead Road 113. "Bel maar als je er bent, want het is niet duidelijk dat het een restaurant is als je ervoor staat", had Stefan nog gezegd. En daar stond ik dan voor nummer 113. Een laag gebouwtje. Geen enkel licht. In vage letters Bar & Restaurant op de gevel en een bel aan de deur.

"Steven? Ik denk dat ik er ben...". "Ok, ik kom je even buiten halen"...

En dan naar binnen... precies een klein restaurantje door, trapjes naar beneden, louche gangetje door en een deur binnen. En wat ik daar zag, had ik niet echt verwacht...

In een kamertje van ongeveer 3 op 4 meter stond een grote sofa tegen drie muren (in een U), in het midden een grote tafel met allemaal eten, tegen een muur een groot plasmascherm en in de zetel een stuk of tien Chinezen, Engelsen, Japanners en Belgen. Twee draadloze micro's deden de ronde en terwijl sommigen zich bezig hielden met de uitgebreide hapjes op tafel, zaten anderen een dobbelspel te spelen en nog anderen bloedserieus mee te zingen met de Chinese liedjes op het scherm...

Fantastisch gewoon. Een super avond gehad. En gelukkig dat er ook Engelse liedjes in de karaoke-computer staken (al was de bediening niet zo voor de hand liggend met al die chinese knopjes), zo hebben we allemaal eens duchtig kunnen meekwelen met Californication en My Endless love :-)

Joehoe! En daarna dansen!

Duvel

Gisteren pintjes gaan drinken in de Bar Music Hall hier in de straat van mijn werk. Een Duvel-cafe is dat. Helemaal eigendom van de Belgische brouwerij die vollop bezig is met een marketing-offensief in Londen. En de mensen hier vinden het allemaal best te pruimen. Mijn collega's hebben dan ook vrolijk op mijn aanraden Duvel, Maredsous, Vedett en ook Palm en Kriek naar binnen zitten kappen.

Omdat de marketing en sales director van de UK er was, en op een of andere manier had opgevangen dat ik Belgisch en jarig was (luide collega's), ben ik buiten gestapt met twee Duvel-fleskes, een Duvel glas en een coole Duvel t-shirt (van Bellerose nog wel). Opschrift van de T-shirt: Sympathy for the Duvel. Ja, daar kan ik wel om lachen :-)

Michel Moortgat, baas van all things Duvel, was toevallig ook hier en dat is een hele vriendelijke meneer (met een zeer knappe madame). Bedankt Bram voor de introductie.

Jaja, definitely stamcafe-potentieel...

Paintball babes

Presenting B., K. and C.

Zuid-Afrika

Ik heb de laatste tijd iets met Zuid-Afrika ook al ben ik er nog nooit geweest. Mijn nichtje heeft er de laatste maanden behoorlijk wat tijd gespendeerd, een nieuwe coole vriendin in New York is Zuid-Afrikaanse (haar broer heeft aan de Zuid-Afrikaanse versie van de Apprentice meegedaan!!) en ik heb dit weekend ontdekt dat daar ook hele knappe surfdudes vandaan komen... ja echt... heeeeeele knappe... en die kunnen meer dan alleen surfen... Babbelen enzo ook.

Sky

...has arrived. Na constant geklommel met Freeview en slechts een 10-tal werkende posten,  ben ik nu eindelijk toegetreden tot de algemene Sky massa en de trotse eigenaar van een 500-tal televisiekanalen (waaronder een 15-tal filmnetten).

't Is me al opgevallen dat er enorm veel x+1 kanalen zijn. Bv More 4 is een televisiekanaal en More 4 +1 is er ook eentje. De laatste heeft exact dezelfde content als de eerste, maar alles wordt een uurtje later uitgezonden. Kwestie van de mensen die een uurtje langer werken niet voor het hoofd te stoten of zo???