Ik ben een absolute autogebruiker... Ik woon in Leuven, maar toch stap ik voor de allerkleinste afstanden altijd in mijn zwart bakske. "Schandalig!" hoor ik u al zeggen, en ja, ik geef u gelijk. Vandaar verandering van strategie. De fiets van vriendin A. staat sinds eergisteren bij mij thuis en gisteren ging dat beestje ingewijd worden. Een tochtje naar de Sportplaza en dan wat baantjes zwemmen om weer sportief richting zu hause te keren. Ten minste, dat was het plan...
Rond kwart na zeven thuis van het werk en snel de zwemzak klaargemaakt, want vriendin A. zou om 8 uur aan het zwembad staan. Dikke trui, dikke jas, GSM en portefeuille uit handtas en in zwemzak, I-Pod aangesloten, sjaal om en hupsakee we zijn ermee weg...
Oei, dynamo... hoe werkt dat spul op die fiets... Tien minuten chipoteren, lichtjes opgejaagd en twee telefoons met A. later : tadaaa.. dynamo raakt wiel... Oef. En wijlen weg. Of toch niet... Daar komt geen licht uit die fiets, van voor noch van achter. Shit! Opnieuw een kwartier chipoteren met draadjes, weer twee telefoons met A. en zeer geagiteerd. Maar noppes, niks, nougabollen. Geen foton te zien.
Resultaat van sportief voornemen: De fiets terug in de tuin gezet/gegooid, A. gebeld om naar mijn thuis te komen, het zwart bakske ingekropen om 500 meter verder ne goeie pizza te gaan eten.
En gesmaakt dat het heeft...
Recent Comments